تحلیل رویکرد تاریخ ادبیات نگاری طه حسین براساس روش اسکینر با تاکید بر مقدمه کتاب فی الادب الجاهلی

طه حسین یکی از نخستین نگارندگان معاصر «تاریخ ادبیات عربی» است که شناخت رویکرد مطلوب وی در تاریخ نگاری ادبیات عربی، در شناسایی رویکرد برتر جهت تدوین کتاب های جدید در زمینه تاریخ ادبیات عربی، مفید و مؤثر است. هدف مقاله با روش هرمنوتیک اسکینر تشریح رویکرد مطلوب طه حسین در تاریخ ادبیات نگاری و نقد کارآیی ها و ناکارآمدی های آن است. یافته ها نشان می دهد: هیچ یک از رویکردهای سیاسی، علمی، یا صرفا ادبی از کارآمدی لازم برای تدوین تاریخ ادبیات همه سونگر برخوردار نیست و پررنگ ترین رویکرد نگارش تاریخ ادبیات عربی در آثار طه حسین «رویکرد تمدنی» است؛ یعنی نگارش تاریخ ادبیات با تشریح اوضاع فرهنگی جامعه و نقش تمدن های کهن(فارسی و یونانی) در ویژگی های ادبی مؤلف. عوامل این رویکرد را می توان در: شکوفایی ادبیات عربی با تبادل فرهنگی، تاثیر پذیری انسان از محیط فرهنگی، تاثیر فرهنگ و فضای علمی در شکل گیری شخصیت علمی و ادبی، و اصل وام گیری زبان ها از یکدیگر خلاصه کرد.